Այսօր աշխարհն իր լույսերից մեկն էլ կորցրեց…

Չգիտեմ ինչպես սկսել… Ոչ մի բառ չի բավականացնի, ոչ մի նախադասություն չի կրի այս կորստի ամբողջ ծանրությունը… Սիրտս տանջվում է ցավից, հոգուս խորքից մի բան անդառնալիորեն պակասել է։ Ցավ է՝ խեղդող, սեղմող, անսահման…
Այսօր աշխարհն իր լույսերից մեկն էլ կորցրեց…

Դասախոսս մահացել է…
Ոչ միայն դասախոսս, այլև իմ ավագ ընկերը, հոգուս ընկերը։Այո՛, կապրեն Ձեր գրքերը, Ձեր խորհուրդները, բայց այս ցավը, այս դատարկությունը անբացատրելի է…
Քննությունից նոր էի դուրս եկել, երբ լսեցի բոթը… ահավոր, սիրտ կոտրող, հոգի ծվատող։ Աչքերս խամրեցին, ոտքերս թուլացան, օդը լքեց թոքերս։ Չէի ուզում հավատալ… Չէի կարող… Ասացի՝ ինչ-որ մեկը սխալ է հասկացել։ Բայց չէ՛, ցավն իրական էր…
Աստվա՜ծ իմ, ինչի՞… Ինչի՞ ես այսպես խիստ լինում հենց այն մարդկանց հանդեպ, ովքեր ամենաշատն են արժանի ապրելուն, շարունակ լույս սփռելու։ Ինչի՞ ես հեռացնում հենց այն մարդկանց, ովքեր ոչ թե իրենց կյանքով էին ապրում, այլ ուրիշների սրտերի մեջ՝ ուսուցանելով, աջակցելով, հասկանալով…
Կոկորդս խեղդում է ցավը։ Տառերն անգամ չեն հնազանդվում։ Ապրումներս բառերից վեր են։ Հոգուցս մի մասնիկ պոկվել է ու հետ չի վերադառնալու… Ու ես չեմ կարողանա խոսել Ձեզնից անցյալով։ Չեմ կարող ասել՝ «ՆԱ այդպեսին էր»։ Ոչ։ Դուք կաք։ Ամեն դասախոսությունով, ամեն գրվածքով, ամեն խորհրդով։
Դուք ՄԱՐԴ եք մեծատառով…միշտ հասնող…միշտ լսող…միշտ օգնող։ Ոչ մի ուսանող Ձեզ համար «պարզապես ուսանող» չէր։ Դուք տեսնում էիք հոգին, ցավը, հնարավորությունը։
Հիմա այս վայրկյանին ինձ անպատասխան հարցեր են խեղդում։ Ինչու՞ Ձեզ չհասցրեցի ասել ավելին, ինչու՞ էի ձգձգում այցելության գալս։ Ինչու՞ վերջին հանդիպմանը չասացի՝ ինչքան կարևոր մարդ եք իմ կյանքում, ինչքան բան եմ սովորել Ձեզնից, որ ինձ կյանքում շատ է փոխել։ Ինչու՞ չի լինում վերադարձնել ժամանակը, գոնե մի պահով տեսնելու Ձեզ, լսել Ձեր ձայնը, Ձեր դասի շունչը…
Ձեր գրքերը կապրեն, Ձեր գործը կապրի, բայց իմ մեջ Դուք ապրելու եք ամեն հիշողության մեջ, ամեն հաղթանակի մեջ, որովհետև Դուք ինձ շատ բան սովորեցրիք՝ ոչ միայն առարկայից, այլ ապրելու ձևից։
Հիմա լռությունն ամենաողբերգականն է։ Բայց լռության խորքում Ձեր ձայնն է։ Եվ ես չեմ լռի։ Ձեր մասին խոսելու եմ, պատմելու եմ, սեր սփռելու նման, որովհետև Դուք էդպես էիք ապրում՝ սեր տալով։
Ձեր հիշատակը հավերժ է…
Համբերություն հարազատներին
Թամարա Մկրտչյան
Source: USAArmenia

USArmeniaNews.com

Share
Published by
USArmeniaNews.com
Tags: ինչու

Recent Posts

Անահիտ Ավանեսյանը չի՞ հասկանում, թե ինչու են իր արտաքինը թիրախավորում, թե՞ ուղղակի չի խոստովանում

Հանգիստ նստած քաղաքի սրճարաններից մեկում՝ առողջապահության ոլորտը հիմնովին քանդել ջանացող նախարար Անահիտ Ավանեսյանը տեսաուղերձ է…

2 օր ago

Սա անպատժելիության հերթական դրսևորումն է, երբ արդարության բացակայության պայմաններում զոհվածների հարազատներին դրդում են վրեժխնդրության

«Իշխանություն» լրատվականի տեղեկություններով՝ Ֆազ մականունով հայտնիքրեական հեղինակություն Սերգեյ Գրիգորյանի եղբայրը՝ Գրիգոր Գրիգորյանը, Ֆրանսիայում պատահաբար հանդիպել…

4 օր ago

Թուրք լրագրողը հաճոյախոսել է Արարատ Միրզոյանին՝ բացահայտելով նրա մասին ճշմարտությունը

Օրբելի վերլուծական կենտրոնի կողմից կազմակերպված համաժողովի ընթացքում դրան ներկա թուրք լրագրողը, գովաբանելով ՀՀ ԱԳ նախարար…

4 օր ago

Նիկոլ Փաշինյանն արդարացրել է Ալիևին

ՀՀ վարչապետի աշխատակազմի Հանրային կապերի և տեղեկատվության կենտրոնի Օրբելի վերլուծական կենտրոնի կողմից կազմակերպված «Օրբելի Ֆորում…

4 օր ago

Փաշինյանի իշխանությունը Արցախից մսխված գումարների քրգործը հովանավորում է. «Ժողովուրդ»

«Ժողովուրդ» օրաթերթը գրում է. ««Ժողովուրդ» օրաթերթը տեղեկացավ, որ անցած տարի՝ հոկտեմբերի 19-ին, «Վելես» կազմակերպության կողմից…

4 օր ago

Ցավակցական խոսք

Լեվ Գրուպ փաստաբանական գրասենյակի և անձամբ իմ անունից ցավակցում եմ Ռուբեն Ներսիսյանի անժամանակ մահվան կապակցությամբ,…

5 օր ago