Մանկավարժի անկյուն

Շարունակվում է «Լուսարարի» հարցազրույցը՝ «Մանկավարժի օրագրի» մտորումներով – Դուք նաև ակտիվ եք սոցցանցում, ի՞նչ է այն տալիս Ձեզ:– Հոգուս խորքում մեծ ձգտում ունեի՝ գտնել մի ասպարեզ, որտեղ ասելիք ունենամ, նաև՝ լսարան: Ու գտա այն, գտա այս ընկերական տարածքը, որ իմ ներքին հոգու խմորումները տեսանելի դարձնեմ նրանց, լսեմ կարծիքներ, մտքեր փոխանակեմ… …

Իմ մտքերը, որ վերջերս ուսուցիչների մասին տարբեր առիթներով մեկընդմեջ արտահայտել էի, փորձեցի ի մի բերել ու հրապարակել, որպեսզի դրանք իրենց արժանվույն տեղն ունենան իմ հաջորդ՝ «Մանկավարժի օրագիր» գրքի երրորդ մասում: Վաղուց չափանիշ եմ դարձրել՝ ուսուցչի հանդեպ ունեցած հարգանքով ճանաչել ու գնահատել մարդուն: Այն համոզմունքն ունեմ, որ պետք է հպարտ լինել՝ …

«Hayeli.am » գրում է. Ուսուցիչների շրջանում հասունացող դժգոհությունը Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության ամենամեծ մարտահրավերն է։ Հեղափոխությունը թմբիրից արթնացրել է երկար ժամանակ ամորֆ վիճակում գտնվող ուսուցչական հանրույթին, և դժգոհությունը, որն այժմ նրանք փորձում են արտահայտել, առավել քան արդարացի է։ Մի խումբ ուսուցիչներ նախօրեին մամուլի ասուլիս են հրավիրել և հայտարարել, որ եթե իրենց աշխատավարձը …

Այս հուզումնառատ շարադրանքը մանկավարժի կատարած աշխատանքի բարձր գնահատանք է, որ ստացա Վանաձորից, ֆեյսբուքյան տարածքում մտերմացած ու ինձ հարազատ դարձած անձնավորությունից: Սիրելի Նինել Կոստանդյանի այս նամակը հուզեց ինձ, ում վերջերս ուղարկել էի իմ հրատարակած գրքերից, ով նաև իմ «Մանկավարժի օրագիր» գրքի 2-րդ մասում տեղ գտած լավագույն կերպարներից է: Կարդացի տողերը, և …

Ինքնուրույն եմ, ազատ ու անկախ, բայց քմահաճ չեմ, ոչ էլ՝ կամայական ու ինքնագլուխ, սակայն համարձակ եմ, անկաշկանդ ու հավատում եմ իմ ձայնին, որ երբեմն բարձր է հնչում կամ էլ՝ կոշտ, երբեմն՝ հաճելի ու նրբին, բայց հակված եմ ըմբոստության, երբ իմ իրավունքներն են ոտնահարում, երբ կեղծիքն է կողքիս թևեր առնում, երբ …

Ես չգիտեի՝ ով է նա, ինչ մասնագիտություն ունի: Բայց ինձ համար մեկն էր, ով երևաց իր ընթերցասիրությամբ, երբ դեռ անցած տարի գրեց, որ ցանկանում է իմ նոր հրատարակված գրքից ունենալ: Իհարկե, չմերժեցի: Շուտով ստացա նրա նոր գրառումը. «Բարև Ձեզ: Շատ շնորհակալ կլինեմ Ձեր նվերը («Գրողն ու ուսուցիչը…Ժամանակի մեջ և անդին») …

Արցախում առայսօր որակավորման 2-րդ տարակարգի ուսուցիչ չկա: Սա զավեշտ է, մի՞թե ամբողջ հանրապետությունում մի քանի արժանավորներ չկան 45 հազար ուսուցչության մեջ: Ճշմարտորեն նայենք իրականությանը, ինչու՞ մեզ մոտ անհասանելի է դարձել անցումը 2-րդ տարակարգին…Թերևս նշեմ այն արհեստական դժվարությունների մասին, որ կարծես դիտմամբ ձևավորել են մի այնպիսի օրենք, որն անհասանելի է դարձնում …

Այն, ինչ ես չեմ հասցնում բարձրաձայն ասել, նա տեսնում, ասում է՝ ոգեղենացված, իմ կերպարի ըմբոստ ու պայքարող ոգին բացահայտելով, լավագույնս իմ տեսակը գնահատելով, ու ես նրան զգում եմ ամենուր իմ կողքին: Երբևէ մենակ չեմ լինում, երբ թռչելու սովոր իմ էությանը ամեն անգամ մի նոր որակ է տալիս, ինձ հետ ապրում …

Այս պահն ուշադրությանս արժանացավ, որտեղ իմ գրքի շնորհանդեսի փոքրիկ հանդիսատեսներն են՝ հեռախոսը ձեռքին թոռնիկս՝ 5-րդ դասարանում սովորող Նարեկ Բեջանյանը, կողքին հարազատ անձնավորություն, ինչպես ինքն է ասում՝ իր «ախպերը»՝ 7-րդ դասարանցի Արամ Հարությունյանը, նաև ոչ շատ տեսանելի է իր համադասարանցի Դավիթ Սամվելյանը: Պարզվում է՝ փոքրերն անգամ կլանված նայում էին, ուշադիր լսում …

Մշակույթի տան բեմում հաճախակի եմ տեսնում նրանց տարբեր միջոցառումներ վարելիս: Մարինե Հարությունյանը մեր դպրոցի շրջանավարտն է, նրա դասղեկն եմ եղել, դասավանդող ուսուցչուհին: Այժմ Արցախի պետական համալսարանի բանասիրականն ավարտել, սովորում է մագիստրատուրայում, նաև աշխատում է Մարտակերտի երիտասարդության և մշակույթի կենտրոնում: Անցած օրերից դպրոցական կյանքի համատեղ հիշողություններ ունենք, այս անգամ էլ շնորհանդեսի …